-
1 καταπαυω
Pind. καππαύω (эп.: inf. καταπαυέμεν, inf. fut. καταπαυσέμεν, 1 л. pl. aor. conjct. καταπαύσομεν) тж. med.1) оканчивать, прекращать, (при)останавливать(πόλεμον Hom., Plut.; νεῖκος Hes.; ναυπηγίαν Her.; λόγον Xen. и λόγους Polyb.)
κ. τὰς πνοάς τινος Arph. — задушить кого-л.;μολπᾶν ἄπο καταπαῦσαι Eur. — прекратить песни;οὐ κ. Μούσας Eur. — не переставать славить Муз2) останавливать, унимать, успокаивать(Ἥρας νόσους Aesch.; τὰ πνεύματα Arst.; τινὰ λαλοῦσαν Men.)
3) смирять, укрощать(τινὰ ἀγηνορίης Hom.; τῶν βαρβάρων τόλμαν Polyb.)
4) задерживать, удерживать(τινὰ ἀφροσυνάων Hom.; τινὰ δρόμου Plat.)
καταπαῦσαί τινα τοῦ μέ ποιεῖν τι NT. — убедить кого-л. не делать чего-л.5) умилостивлять(τὸν Δία ἔπει Hom.)
6) свергать, низлагать(τυράννους, τινὰ τῆς βασιληΐης Her.; τὸν δῆμον Thuc.; τινὰ τῆς ἀρχῆς Plut.)
7) успокаивать навеки8) предаваться отдыху, почивать(ἀπὸ πάντων ἔργων NT.)